No i... postanowiliśmy jechać na Woodstock:P

Tak wyszło jakoś... Ojciec chyba czuł, że mu młodość ucieka:P (a poza tym od szesnastego roku życia jeździł tam co rok...)
Podróż całonocna, na korytarzu pociągu wcale nie była taka zła, na jaką się zapowiadało...
No fakt, trzeba przyznać, że było wielu świrów i kibelki były straszne, ale zawsze to jakaś odmiana:P (zwłaszcza, jak chłopiec w czasie jazdy otwiera drzwi, żeby się wysiusiać... w uzupełnieniu tego dramatu należy dodać, że miał w żołądku bardzo dużo browarków, albo winiaczy:))
Całą noc jechaliśmy, by nad ranem móc znaleźć się na miejscu:)
Na moje szczęście Czarek to tzn. stary wyjadacz i wiedział, że możemy na miejsce dojechać autokarem:P bo było bardzo wcześnie nad ranem:)
rozbity namiot i wyruszamy w poszukiwaniu (raczej ja, bo Cezarego to chyba w tym miejscu już nic nie zaskoczyło:P) przygody:)
Trzeba przyznać, ze ciekawie, ciekawie... A koncerty pierwsza klasa! Trochę znajomych spotkałam, trochę poznałam:) Trochę się napiłam (ale dużo mniej niż na Basach, dlatego też może w niektórym momentach byłam... lekko onieśmielona...)... Ale już trochę tęskniłam do domu... Więc...

Zdjęcia (5)

Komentarze (0)